Poniedziałek 28 lutego 2011

Sprawiedliwość jest na świecie

Oto… mimo wielkich mrozów i srogiego miesiąca lutego, promyk słońca przebił betony, skamienielinę i władzę państwa w państwie jakim czują się być wszelakie urzędy utrzymywane z kieszeni podatnika. Mimo, że powołane do pracy na rzecz obywatela panoszą się jak zaraza po kraju i wydawać by się mogło – nie ma na nich lekarstwa, okazało się, że tak nie jest. Otóż zapewniam Was – lekarstwo i to całkiem solidne jest…! Kilka miesięcy temu poruszałem sprawę Urzędu Pracy dla inwalidów. Konkretnie pisałem o UP mającym swoją siedzibę w Warszawie przy ulicy Ciołka. O jego metodach na co dzień stosowanych niezgodnie z prawem, przymusach wobec schorowanych ludzi, o bezprawiu i samowoli; szantażu przy którego pomocy urzędnicy wywierają nacisk na bezrobotnych inwalidów aby ci zatrudniali się bez gadania i badań lekarskich na wskazanych przez UP stanowiskach pracy, a przede wszystkimi lekceważeniu i traktowaniu człowieka jak zwykłego śmiecia. Niestety i o zgrozo to są zasady i wiodące klimaty tamtejszej instytucji. Doświadczywszy na własnej skórze tych metod zbuntowałem się przeciw takiemu traktowaniu. Oficjalnie wyraziłem sprzeciw i podjąłem walkę o godność człowieka, który ma zapewnione konstytucyjnie prawa do godności osobistej i równego traktowania w Demokratycznym Państwie. Do tego aktu ustawodawczego należy jeszcze dodać naruszanie Kodeksu Pracy i Ustawy o Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Z mojego punktu widzenia instytucja jaką jest UP łamiąca trzy akty prawne powinna stracić prawo do istnienia… W innej wersji cała kadra zarządzająca powinna wylądować na długie lata w więzieniu i po opuszczeniu murów Zakładu Karnego powinna zasilić szeregi bezrobotnych i korzystać z usług takiego tworu jakim w obecnym wydaniu jest UP dla osób niepełnosprawnych. Wracając do meritum, na łamanie prawa złożyłem skargę ustną do kierownika. Niestety gabinet tej osoby opuściłem nie załatwiwszy nic. Natomiast usłyszałem, że pracownicy jak najbardziej sumiennie i właściwie wykonują swoją pracę. Kolejnym krokiem jaki wykonałem było złożenie na piśmie skargi do Pani Dyrektor UP. Ta także podtrzymała stanowisko wcześniej obsługujących mnie osób i odprawiła pisemnie z kwitkiem. Poczułem się dziwnie bo i jak miałem się poczuć gdy osoba zarządzająca placówką Państwową nie zna podstawowych aktów prawnych i podpisując się osobiście, popiera bezprawie i łamanie ustaw Państwowych. Tym razem już porządnie wkurzony wniosłem zażalenie do Wojewody Mazowieckiego za pośrednictwem Prezydenta m. st. Warszawy i co mi odpowiedział Wojewoda…? Ano to, że ja (w domyśle) jestem dziwolągiem i czepiam się takich porządnych ludzi jakimi są pracownicy UP. Teraz już się wściekłem na dobre bo jak można piastować tak poważne stanowisko i mimo, że wskazałem dokładnie jakie akty prawne zostały naruszone, nie sprawdziwszy podpisał się popierając łamanie prawa. Tym razem wniosłem protest do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego… odczekałem swoje i dostałem powiadomienie z terminem rozprawy w moim temacie. Chociaż nie musiałem stawiać się osobiście, poszedłem i tam dowiedziałem się, że… to ja mam rację!!!!!! Sąd wykazując łamanie Kodeksu Pracy i Ustawy o Rehabilitacji odesłał akta do UP w celu podjęcia przez tą firmę właściwych decyzji…
Wniosek z tego nasuwa się sam… a mianowicie taki, że każdy obywatel powinien walczyć o sprawiedliwe i zgodne z ustawami Państwowymi prawa. Nie wolno milczeć wobec naruszania prawa, bo takim zachowaniem dajemy moc i siłę łotrom siedzącym na wyższych stołkach, którzy miast konsekwentnie przestrzegać, sami łamią prawo w celu osiągania własnych korzyści materialnych. Choćby tylko pobierali wysokie pensje z pieniędzy podatnika nie są godni nawet jednej złotówki, bo czyż nie uczyli nas, że pieniądze pobiera się za dobrze wykonaną pracę…!? A więc nie dajmy się rżnąć tym, którzy są powołani do reprezentowania i niesienia nam pomocy. Po to ich wybieramy i sadzamy na wysokich stołkach aby nam – podatnikom łatwiej i bezpieczniej było żyć!