Ach ta starość

Ach ta starość

Wyszedłem na spacer,

W kolanach mi chrupie,

Och jakie to szczęście,

Że nie chrupie w dupie,

Gdyby mi chrupało

Tam gdzie wyżej piszę

Musiałbym montować

Tłumiącą głos dyszę,

Podziwiam świat piękny,

Ale widzę marnie…

Zachwycony pięknem

Wlazłem wprost w latarnie.

Kapelusz mi sfrunął

Guzem przestraszony,

Opadły mi w spodniach

Luźne kalesony…

Podciągam je tedy

Aż na splot słoneczny,

Dziewczyny się śmieją

I biorą kurs wsteczny,

Zamroczony człapię,

Gdzie – nie mam pojęcia

Nieopacznie wpadam

W przechodnia objęcia,

Badam plan przed sobą

Łapiąc równowagę,

No i coś miękkiego

Zwraca mą uwagę.

Macam rozpoznawczo,

Wzrok wytężam słaby,

I dostrzegam w dłoniach

Cyc dojrzałej baby…

A cóż to za licho

W rękach moich leży,

Wszakże w to co widzę

Rozum mój nie wierzy

Wierzy czy nie wierzy,

Cyc mój trzymasz dziadku,

Będziesz mógł go pieścić

Gdy uszczknę coś w spadku,

Do spadku kochana,

Całe mrowie dzieci,

A mnie i bez spadku

Cycek w dłonie wleci.

Pożegnawszy laskę

Tymi oto słowy…

Poszedłem do sklepu

Na spożywce łowy,

Doznałem ochoty

Kupić ździebko sera,

Bo mi w brzuchu burczy

Jak jasna cholera,

Biorę więc topiony

Bo miękki w gryzieniu,

Wszakże sztuczna szczęka

Na mym podniebieniu,

Wychodzę cichutko

Na sam brzeg ulicy,

A tu klakson auta

Głośno na mnie ryczy,

Choć mam słuch stępiały

Stanąłem jak wryty,

I uszedłem z życiem

Spod auta kobity,

Przestraszony srodze

Zasuwam do chaty,

Skrzypią mi do rytmu

Wysłużone gnaty,

Dochodzę do bramy,

Drzwi otwieram z klucza,

Palce mi sztywnieją,

Duszność mi dokucza,

Łapię haust powietrza,

Trzeci, czwarty, piąty,

Wiele lat paliłem

Sporty i Giewonty,

Wspinam się po schodach,

Na pięterko drugie,

We łbie mi się kręci

Jakbym miał coś w czubie.

Wciągam się wolniutko,

W kolanach mi zgrzyta,

A tu wścibski sąsiad

O zdrówko mnie pyta,

Chyba mu przywalę

Kopa w suchą dupę,

Zamiast mnie szpiclować

Niech gotuje zupę.

Będzie miał nauczkę

Jak gębę poparzy,

No i więcej pytać

Dziad się nie odważy.

Sunę krok za krokiem

A kręgosłup jęczy,

Starość jest do kitu

Gdy się człowiek męczy,

W płucach jeden jazgot

Niczym ptasie trele,

Kiedy to ja miałem

Ostatnie wesele?

Oj już nie pamiętam,

Wszak rozum wysiada,

Chyba pójdę spytać

Wścibskiego sąsiada.

Bogdan A. Chmielewski

Warszawa dn. 09.02.2018